It's a kind of magic

Hopelijk hebben jullie carnaval allemaal een beetje goed overleefd en natuurlijk heel veel plezier gehad! De dagen hier vliegen voorbij in deze magische plek. Na elke bocht een nieuw landschap, een nieuw avontuur.

Lake Tekapo
Na Dunedin gingen we het platteland op richting een groot lichtblauw meer in de bergen. Heel apart, zo rijdt je op land zo plat als Nederland vol schapen en dan zit je ineens weer in de bergen. We gingen lekker aan het strandje liggen maar van zwemmen waren we snel genezen aangezien het water maar 10 graden was. Voor 't avondeten vlees op de bbq gegooid en de rest in een keuken vol luidruchtige Aziaten klaargemaakt.'s Nachts zagen we, ondanks lichte bewolking, de heldere sterren en zelfs de melkweg in de verte. In Timaru weer een lekkere pauzedag aan het zwembad gehad, anders komen we helemaal niet aan relaxen, zwemmen en lezen toe (haha).

Akaroa
Een schattig plaatsje overladen met cruiseschepen en de daarbijhorende toeristen. Daarom ook hier vooral van het zwembad genoten. Even de was gedaan, waar je per trommel voor moet betalen, en ik als krent geleerd heb dat je alle was opnieuw kunt doen als je de trommel (veel) te vol doet. Verder wat aardige mensen uit Alaska ontmoet, er is altijd nog een baas boven baas qua kou. Bij hun is het nu maar liefst -30!
Op weg naar de volgende bestemming stopten we om kleiduiven te schieten met een echt geweer. De terugslag van zo'n rifle is niet te zuinig en dat maakt het schieten best een uitdaging. Goed gaaf om een keer te doen. Rob had er 5 van de 10 en ik 7. Weer een nieuwe en handige vaardigheid opgedaan.

Hamner Springs
In dit bergdorpje heb je mooie hotpools, een zwemparadijs maar dan met warme mineraalbaden. Het water is net zo mooi en helder als zwembadwater alleen stinkt het er naar rotte eieren. Een beetje overgewaardeerd dus maar als het goed is zien we er nu 5 jaar jonger uit. Het stikte er wel van de hommels, ik heb nu geleerd dat ze afkomen op blauw en paars en laat ik nu net een blauwe bikini hebben. Niet zo leuk als er continue hommels over je bikini kroelen, nu weet ik waar het woord 'kloothommels' vandaan komt, en de rest van de hotpools kennen het woord nu ook ;)

Kaikura
Speciaal naar Akaroa en Kaikura gegaan om met dolfijnen te kunnen zwemmen, helaas zaten ze de hele komende week vol toen we belden dus besloten we in plaats daarvan met zeehonden te gaan zwemmen. We werden voor de zekerheid op een wachtlijst gezet maar we hadden zelf niet echt hoop dat we gebeld zouden worden dus waren we al weer vertrokken.. werden we toch gebeld! Omdat de zeehonden al geboekt stonden besloten we er maar een 'zwem-met-dieren-dagje' van te maken. 's Ochtends om half 6 op om er op tijd te kunnen zijn en rond 9 uur op de boot. Het zijn wilde dusky dolphins en het is dus altijd maar afwachten of ze er zijn en of ze geinteresseerd zijn. We vielen met onze neus in de boter. Er was een school van minstens 75 dolfijnen, wij met een groepje van 14 als een dolle het water in en dichtbij dat ze waren! Ze zwommen in groepjes voorbij en ik kon ze bijna aanraken, ze keken ons nieuwsgierig aan. Om ze in de buurt te laten komen moet je ze nieuwsgierig laten worden door mee te zwemmen en te zingen in je snorkel. Ik koos voor Five, wat gilletjes en "heeej dolfijntje!" en Rob voor een improvisatie van geluiden. Bizar en geweldig om mee te maken, met sommige had je ook echt een tijdje oogcontact terwijl je om elkaar heen zwom. Zo gingen we een keer of 5 het water in en elke keer zag je ze van dichtbij. In de verte maakten een paar dolfijnen tuimelingen en salto's in de lucht, ook waren er veel moeders met baby-dolfijntjes. Een MEGA ervaring!

Zeehondjes
Aangezien we al geboekt hadden gingen we na een lekkere lunch door naar de zeehonden. Ook daar waren we de mazzelaars van de dag. Omdat het ook hier wilde dieren zijn is het helemaal afwachten wat ze doen en of ze er zijn. Eenmaal in het water zwommen ze om ons heen met van die grote ogen die onder water echt heel eng zijn, een soort alien ogen. Ze gaan vliegensvlug door het water en dachten dat we kwamen spelen dus ze duikelden langs, onder en boven ons door, met de bijbehorende sprongen boven water. Ik schrok me elke keer echt helemaal de klere en ik kan je vertellen dat hard gillen best lastig is met een snorkel in je mond. Een ervan vond dit een erg leuk spelletje want hij bleef hard op me afzwemmen en week dan pas op het laatste moment uit als ik gilde. Schijnbaar zijn ze zelden zo speels en ook nog met zo veel. We zwommen een stukje verder en daar waren een stuk of 10 babyzeehondjes op de rotsen die met hun vinnen over hun hoofdjes krabten of lagen te luieren. Het is dat ik mijn tas niet bij me had maar anders! Super schattig en geweldig om ze zo in het wild te zien. Onderweg ook nog een albatros gezien (grote beesten zeg) en de kleinste pinguin ter wereld, zo'n 1 kg zwaar dus perfect als huisdier als ik mocht kiezen. Van te voren dachten we dat het zwemmen met wilde dolfijnen en zeehonden echt niet zo gaaf kon zijn als in de promotiefilmpjes maar het is zelfs nog gaver! Dit vergeten we nooit meer.

Gore Bay
Na zo'n drukke, geweldige dag cruizden we nog een beetje rond in ons campertje (waar we inderdaad verliefd op zijn geworden tante Jeanet ;)) langs wat stranden en 'historische' plekjes. Hier noemen ze iets historisch als het iets van 100 jaar geleden gebouwd is, wij zouden dat gewoon 'oud' noemen. Het lijkt alsof de settlers die hier kwamen vooral kerken en kroegen gebouwd hebben bij aankomst. Hier in NZ zie je verder af en toe een caravan Bassie&Adriaan stijl en verder heel veel witte campers. De Jucy camper (paars met groen) is daar een uitzondering op en als we andere Jucy campers zien zwaaien we dan ook altijd. Heel grappig, iedere Jucy camper zwaait naar elkaar alsof het goede bekenden zijn of lang gemiste familie, dolenthousiast. Verder zijn er hier ook veel Aziaten, Duitsers en NZ-ers, vooral de laatsten zijn altijd wel in voor een praatje (vooral met Rob). Bij elke camping en reservering moeten we onze namen doorgeven, bij het voorlezen van de namen op de boot ging het van: 'Anne and Claire, Jan and Eva, Rob and....' ze haalde de lijst dichterbij en keek er moeilijk naar dus riep ik; 'That's me!' haha blijft grappig om ze te zien worstelen met mijn naam.

Christchurch
Aangekomen in Christchurch hebben we een heuvel opgelopen en ervaren dat steil echt niet onze stijl is en nog wat strand gezien. De dag erna hebben we met moeite afscheid genomen van ons knusse campertje. Toen we Christchurch verder ingingen zagen we pas goed wat voor effect de aardbeving 4 jaar geleden heeft gehad en nog steeds heeft. Onderhand alle wegen zijn 'under construction', hele blokken gebouwen zijn afgezet en staan leeg terwijl er ook al heel veel gesloopt is en er langzaamaan nieuwe, hippe gebouwen bijkomen. De kerken worden hier met metalen constructies overeind gehouden. Het is een triest gezicht om de grote cathedraal van Christchurch zo half ingestort te zien staan. De sfeer is hier verder prima, een stad in wederopbouw en waar de wereldcup cricket gespeeld wordt. Vlakbij het stadion zijn we het op een groot scherm wezen kijken maar we snappen er nog steeds geen bal van. 's Avonds de vakantie nog goed afgesloten bij de Italiaan.

De dagen zijn voorbij gevlogen en we hebben van elk moment genoten. We hebben amper regen gehad en het (links)rijden is ons reuze meegevallen. Er zijn geen woorden om dit land te beschrijven, het is zo divers en elk stuk ervan is weer helemaal anders. Bij elk wow-moment (en dat waren er nogal) leek het 'a kind of magic' en dat is Nieuw Zeeland voor ons in het kort; magisch.

Onzettend leuk dat jullie ons verslag gelezen hebben, bedankt dat jullie met ons meegenoten hebben!! Tot snel!

Liefs, Rob en Noortje