Rob & Noortje on tour
Door: Noortje
Blijf op de hoogte en volg Noortje
08 Februari 2015 | Nieuw Zeeland, Motueka
Nadat we de geisers bewonderd hadden gingen we verder op weg;
Hobbiton
Toen we hier in de ochtend aankwamen verwachtten we een schattig klein Hobbitdorpje waar je doorheen kon wandelen maar als iets tot nu toe commercieel en uitgebuit is dan was dit het wel. Er vertrekt om de tien minuten een bus vol mensen met een gids, deze loodst je uiteindelijk 1.5uur door Hobbiton voor ongeveer 60 euro per persoon. Veel te duur, vond Rob, maar ik stond natuurlijk bij elk Hobbithuisje helemaal wild te wezen en overal foto's van te maken. Zelfs Rob moest mee op de foto en ondertussen hing ik aan de lippen van de gids. 'Hier aan dit hek zei Gandalf; "A wizard is never late, Frodo Baggins, he arrives precisely when he means to." foto, foto! Echt leuk om er geweest te zijn.
Op de boerderij
Al op de eerste avond op de camping hebben we staan kletsen met een NZ gezin die ons uitnodigden op hun boerderij dus daar gingen we langs die middag. Jason heeft 1100 hectare grond met honderden stieren voor vleesproductie. We kregen een privetour achterop de quad en wat een geweldige uitzichten zagen we daar. Oneindige heuvels grasland met bossen in de verte, waar Jason vol trots over vertelde. De stieren waar we tussendoor hobbelden hadden vaak ruzie waarbij ze (400kg schoon aan de haak) op elkaar inbeukten, dat gaat hard joh. Ze schuiven ook echt met een voorpoot over de grond als ze willen vechten, zelfs zonder rode lap, en dan voel je je toch best klein als je op een quadje zit te wachten tot het hek open gaat. Na deze spannende tour werden we uitgenodigt voor een heerlijke vers-van-het-land-maaltijd waaronder een goed stuk vlees zo groot als de helft van je bord. Het smaakt heel anders, veel lekkerder; zonder marinade of iets. Ik at de hele lap met vet en al + nog een halve worst want ook die waren superlekker. 's Avonds keken we een filmpje bij ze op de bank met een warme kop Milo (chocomelk) en sliepen we heerlijk in ons campertje op het land. Ook ontmoeten we huislammetje Marshmellow, dat de kinderen voor school moeten opvoeden en waar ze wedstrijden mee kunnen winnen. Na een jaar wordt het beestje opgegeten, jammer dat wij dat niet hebben in Nederland. Wat een ervaring om zo dicht bij het echte Nieuw Zeeland te komen en de mensen zijn zo gastvrij en vriendelijk!
Onderweg naar het Zuiden
Via Foxton reden we richting Wellington met onderweg een sterke wind die ons campertje deed schudden. 's Avonds aten we een echte Engelse/NZe lekkernij; fish & chips takeaway. Vette friet met kaas en zout (een soort kapsalon maar dan zonder sla), een gefrituurde vis eroverheen en dan ingepakt in papier. Best lekker maar de Hollandse friet lijkt ineens toch niet zo ongezond meer.
Wellington
De tip van veel NZ-ers was om zo snel mogelijk richting het zuidereiland te gaan omdat daar alles nog mooier blijkt te zijn daarom gingen we meteen door naar Wellington om daar de boot te pakken. In de ochtend even binnengeweest bij het Te Papa museum waar vanalles te vinden is over eigenlijk alles van NZ; de natuur, dieren, Maori, het oorlogsverleden en zelfs een paar kostuums uit de Hobbit films. 's Middags op de boot naar Picton met ontzettende harde wind die gelukkig voor niet al te veel golven zorgde. Mooie uitzichten maar boten blijven toch niet mijn favoriete voertuigen.
Pauze
Na al het gereis besloten we een pauzedag in te lassen op een boerderijcamping (met warme muffins bij aankomst!). We draaiden wat wasjes weg en sliepen lekker lang uit en hebben de buurt nog wat verkend. 's Avonds liepen we naar de waterval op 't land met glowworms door de weilanden met schaapjes, een geit en megavarken Molly. Eenmaal daar was het donker en de wormpjes op hun best. Eenmaal op de terugweg liet ons richtingsgevoel (hadden we dat dan?) ons compleet in de steek. Na heel wat weilanden gezien te hebben kwamen we na 2 uur met Rob's navigatiekunsten weer terug bij de camper. Voortaan wandelen we alleen bij daglicht!
Nelson
Weer op weg gingen we tijdens de volgende stop heerlijk uit eten in een restaurant waar we de eerste chagerijnige NZ-ers ontmoet hebben, het zijn er niet veel maar ze zijn er wel! De ochtend erop vertrokken we naar Abel Tasman Park, onderweg hebben we weer heel wat bergen overwonnen en dit heeft Rob inmiddels een ervaren coureur in enge bochtjes gemaakt. Weer prachtige stranden gezien (je zou zeggen dat het saai wordt maar nee!), een uitkijkpost over de bergen en we hebben wijn geproefd bij een wijngaard. In de zon, op een houten veranda met uitzicht over de heuvels met wijnranken en de zee in de verte. Dit alles met een glas lokale wijn in de hand die zelfs ik lekker vond (en dat wil wat zeggen). In de avond nog een strandwandeling gemaakt en ons vakantiegevoel is compleet.
Abel Tasman National park
Aka het park waar je niet kunt verdwalen! We werden samen met een bups andere toeristen met de watertaxi afgezet op een mooi baaitje met geel zand en kristalhelder water. Onderweg zagen we nog een baby zeehondje en een gespleten rots (schijnen ze hier helemaal wild van te zijn). We liepen een route terug naar de ingang van 4 (!!) uur en ondertussen zagen we landschappen zo mooi als anzichtkaarten. De paden waren goed en je kon eigenlijk maar een kant op, heel goed en veilig voor ons dus. 's Middags moesten we even bijkomen van deze tocht aan een zwembad in de zon. Blijft raar om lekker bruin te bakken in februari maar ik zou niet anders meer willen!
Vanaf hier veranderd het landschap meer en meer nu we op weg gaan naar de Frans Jozef Gletsjer. Elke dag hier is genieten. Voor nu weer dit boekwerk, laat gerust een reactie achter! ;) Is altijd leuk om te lezen.
Liefs, Rob & Noortje
Hobbiton
Toen we hier in de ochtend aankwamen verwachtten we een schattig klein Hobbitdorpje waar je doorheen kon wandelen maar als iets tot nu toe commercieel en uitgebuit is dan was dit het wel. Er vertrekt om de tien minuten een bus vol mensen met een gids, deze loodst je uiteindelijk 1.5uur door Hobbiton voor ongeveer 60 euro per persoon. Veel te duur, vond Rob, maar ik stond natuurlijk bij elk Hobbithuisje helemaal wild te wezen en overal foto's van te maken. Zelfs Rob moest mee op de foto en ondertussen hing ik aan de lippen van de gids. 'Hier aan dit hek zei Gandalf; "A wizard is never late, Frodo Baggins, he arrives precisely when he means to." foto, foto! Echt leuk om er geweest te zijn.
Op de boerderij
Al op de eerste avond op de camping hebben we staan kletsen met een NZ gezin die ons uitnodigden op hun boerderij dus daar gingen we langs die middag. Jason heeft 1100 hectare grond met honderden stieren voor vleesproductie. We kregen een privetour achterop de quad en wat een geweldige uitzichten zagen we daar. Oneindige heuvels grasland met bossen in de verte, waar Jason vol trots over vertelde. De stieren waar we tussendoor hobbelden hadden vaak ruzie waarbij ze (400kg schoon aan de haak) op elkaar inbeukten, dat gaat hard joh. Ze schuiven ook echt met een voorpoot over de grond als ze willen vechten, zelfs zonder rode lap, en dan voel je je toch best klein als je op een quadje zit te wachten tot het hek open gaat. Na deze spannende tour werden we uitgenodigt voor een heerlijke vers-van-het-land-maaltijd waaronder een goed stuk vlees zo groot als de helft van je bord. Het smaakt heel anders, veel lekkerder; zonder marinade of iets. Ik at de hele lap met vet en al + nog een halve worst want ook die waren superlekker. 's Avonds keken we een filmpje bij ze op de bank met een warme kop Milo (chocomelk) en sliepen we heerlijk in ons campertje op het land. Ook ontmoeten we huislammetje Marshmellow, dat de kinderen voor school moeten opvoeden en waar ze wedstrijden mee kunnen winnen. Na een jaar wordt het beestje opgegeten, jammer dat wij dat niet hebben in Nederland. Wat een ervaring om zo dicht bij het echte Nieuw Zeeland te komen en de mensen zijn zo gastvrij en vriendelijk!
Onderweg naar het Zuiden
Via Foxton reden we richting Wellington met onderweg een sterke wind die ons campertje deed schudden. 's Avonds aten we een echte Engelse/NZe lekkernij; fish & chips takeaway. Vette friet met kaas en zout (een soort kapsalon maar dan zonder sla), een gefrituurde vis eroverheen en dan ingepakt in papier. Best lekker maar de Hollandse friet lijkt ineens toch niet zo ongezond meer.
Wellington
De tip van veel NZ-ers was om zo snel mogelijk richting het zuidereiland te gaan omdat daar alles nog mooier blijkt te zijn daarom gingen we meteen door naar Wellington om daar de boot te pakken. In de ochtend even binnengeweest bij het Te Papa museum waar vanalles te vinden is over eigenlijk alles van NZ; de natuur, dieren, Maori, het oorlogsverleden en zelfs een paar kostuums uit de Hobbit films. 's Middags op de boot naar Picton met ontzettende harde wind die gelukkig voor niet al te veel golven zorgde. Mooie uitzichten maar boten blijven toch niet mijn favoriete voertuigen.
Pauze
Na al het gereis besloten we een pauzedag in te lassen op een boerderijcamping (met warme muffins bij aankomst!). We draaiden wat wasjes weg en sliepen lekker lang uit en hebben de buurt nog wat verkend. 's Avonds liepen we naar de waterval op 't land met glowworms door de weilanden met schaapjes, een geit en megavarken Molly. Eenmaal daar was het donker en de wormpjes op hun best. Eenmaal op de terugweg liet ons richtingsgevoel (hadden we dat dan?) ons compleet in de steek. Na heel wat weilanden gezien te hebben kwamen we na 2 uur met Rob's navigatiekunsten weer terug bij de camper. Voortaan wandelen we alleen bij daglicht!
Nelson
Weer op weg gingen we tijdens de volgende stop heerlijk uit eten in een restaurant waar we de eerste chagerijnige NZ-ers ontmoet hebben, het zijn er niet veel maar ze zijn er wel! De ochtend erop vertrokken we naar Abel Tasman Park, onderweg hebben we weer heel wat bergen overwonnen en dit heeft Rob inmiddels een ervaren coureur in enge bochtjes gemaakt. Weer prachtige stranden gezien (je zou zeggen dat het saai wordt maar nee!), een uitkijkpost over de bergen en we hebben wijn geproefd bij een wijngaard. In de zon, op een houten veranda met uitzicht over de heuvels met wijnranken en de zee in de verte. Dit alles met een glas lokale wijn in de hand die zelfs ik lekker vond (en dat wil wat zeggen). In de avond nog een strandwandeling gemaakt en ons vakantiegevoel is compleet.
Abel Tasman National park
Aka het park waar je niet kunt verdwalen! We werden samen met een bups andere toeristen met de watertaxi afgezet op een mooi baaitje met geel zand en kristalhelder water. Onderweg zagen we nog een baby zeehondje en een gespleten rots (schijnen ze hier helemaal wild van te zijn). We liepen een route terug naar de ingang van 4 (!!) uur en ondertussen zagen we landschappen zo mooi als anzichtkaarten. De paden waren goed en je kon eigenlijk maar een kant op, heel goed en veilig voor ons dus. 's Middags moesten we even bijkomen van deze tocht aan een zwembad in de zon. Blijft raar om lekker bruin te bakken in februari maar ik zou niet anders meer willen!
Vanaf hier veranderd het landschap meer en meer nu we op weg gaan naar de Frans Jozef Gletsjer. Elke dag hier is genieten. Voor nu weer dit boekwerk, laat gerust een reactie achter! ;) Is altijd leuk om te lezen.
Liefs, Rob & Noortje
-
08 Februari 2015 - 11:30
Lisanne:
Hey noortje en rob,
Wat lijkt t me toch een mooie tocht
En wat gaaf dat jullie bij de hobbithuisjes zijn geweest
Grappig dat je een naamgenoot tegen kwam haha
Nog veel plezier samen zal wel lukken zo te horen
Gr lisanne -
08 Februari 2015 - 11:45
Ilse:
Wat een fantastisch verhaal weer. Wat maken jullie veel mee, wat een gave reis. Veel plezier nog. En ik kijk uit naar het volgende verhaal. -
08 Februari 2015 - 11:51
Tante Fransje:
hoi Noortje en Rob,
Wat een geweldige reis maken jullie. Ook voor ons is het genieten. Vooral het bezoek bij de plaatselijke farmer was heel leuk, lijkt me.
Nog een fijne vakantie!!! -
08 Februari 2015 - 12:32
Koen:
Weer een leuk verhaal! Lijkt me enig die lange wandelingen!
Maar top dat jullie zoveel van het land daar zien!
Groeten Koen -
08 Februari 2015 - 12:43
Ine:
Lieve Noortje en Rob,
Wat super !! Met mijn vinger over de kaart reis ik een klein beetje mee .En door je prachtige verhaal geniet ik mega met jullie mee.
Geniet met volle teugen!!!
Veel liefs!!!
Ps. Rob , heel blij met je navigatie en rijkunst!!!!! ;-) :-) -
08 Februari 2015 - 14:23
Eefke Jansen:
Wauw Noortje, wat maken jullie een geweldige reis! Heel leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken! Geniet ervan en wel terug komen hoor ;-)
Groetjes Eefke -
08 Februari 2015 - 16:13
Margriet:
Hallo Noortje en Rob,
wat een leuk verslag weer, ik ga proberen of ik het voor ome Sjef uit kan printen, dan kan hij ook meegenieten. Veel plezier en geniet ervan, wij genieten mee, liefs, Tante Margriet -
08 Februari 2015 - 16:46
Ome Rick And Tante Sue,:
looks like you having a wonderful time..keep enjoying yourselves.. Love the Hobbit houses, would love to see them ourselves. Sounds like the people there are very friendly, ok well enjoy your fantastic trip. keep putting pictures up on facebook.. love seeing them and the both of you too.lol.. take care and be safe love you 2..xoxo -
08 Februari 2015 - 16:53
Tante Jeanne:
bij jouw verhaal pak ik onze foto's en dan beleef ik het ook allemaal weer en dan weet ik ook meteen wat jullie nog allemaal te zien zullen krijgen en weet dat er nog veel te genieten zal komen.!!!!
gr.oom Hans en tante Jeanne -
08 Februari 2015 - 18:07
Jeanet Lammers:
Zo dan! Geweldig maar dat ritje op de quad bij de stieren had ik overgeslagen -
08 Februari 2015 - 18:56
Marion(werk):
Wat een geweldige reis! Geniet er nog maar lekker van met z'n tweetjes!
Groetjes marion -
08 Februari 2015 - 20:27
Francoise :
Geweldig om te lezen Noortje &Rob. Geniet van deze reis. Zal je altijd bijblijven!
Groetjes Francoise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
