Tweede stageweek

Halloa!!

De tweede week stage is voorbij en de derde zit er ook weer bijna op. Het begin was rustig zoals de eerste week. Deze week ligt de afdeling echter bomvol, vandaag hadden we zelfs geen tijd voor onze ochtend-fika!! The drama.

Vorige week
Vorige week heb ik vooral veel gekeken en ben ik meegeweest op artsenrondes. Ook doe ik steeds meer medicatie zelf. Dat doen ze hier met een laptop en een speciaal systeem dus ik moet het nog wel laten controleren maar dat vind ik wel fijn. Weet ik in ieder geval (bijna) zeker dat ik er geen patienten mee omleg. Verder was en verzorg ik weinig maar help ik waar ik kan. De 'ontlasting' die ik tot nu toe gezien heb valt in het niets bij mijn eerdere 'ervaringen' (de verpleegkundigen onder ons kunnen zich hier een prima beeld bij vormen). Ik mag steeds meer zelf en dat geeft vertrouwen. Ik heb zelfs al een kamer gerund met twee patienten, de verantwoordelijkheid is eng maar toch ook wel superfijn. Ik kan altijd alles aan iedereen vragen.

Renee op bezoek
In het weekend kwam Renee op bezoek, supergezellig!! Ik ben haar op gaan halen in Skavsta, de trein en bus trip duurde zo'n 3 uur en toen ik er eindelijk was had het vliegtuig een uur vertraging. Flink balen maar goed, ook weer een boek uitgelezen. De terugreis ging vrij redelijk, wel 45 minuten moeten wachten op een stationetje, samen met een Nederlands meisje wat ook naar Gävle ging om een vriendin te bezoeken. Die Zweden zijn trouwens bijzonder irritant soms, als ze een kaartje hebben met een plaats erop moeten ze perse op DIE plaats zitten. Soms compleet onlogisch.

Maar goed, die avond heerlijk geslapen omdat ik die dag gewoon stage gelopen had. Zaterdag zijn we gaan shoppen!! Eindelijk weer een professioneel en eerlijk advies m.b.t kleding en andere ascesoires en engeltjes. Daarom ook een hele mooie jas gekocht en twee engeltjes in een soort Magic Store. In de avond heerlijk gekookt en heeeeeel veel gekletst. De Zweden keken ons raar aan, probeerden uit te vinden waar we vandaan kwamen maar dat lukt ze toch niet! Heerlijk dat toeristen.

In de sneeuw
Toevallig was het heel hard gaan sneeuwen de dagen rond het weekend dat Renee er was. Een heel dik pak van wel 4-5 cm poedersneeuw. Dat smolt toen, vroor vast en er kwam meer sneeuw bovenop. Geloof me, dat is glad. Met Renee dus veel foto's gemaakt, het heeft toch wel iets al die sneeuw. De Zweden kijken er niet naar om maar ik geniet ervan en ben veel buiten. Vooral in de ochtend wanneer ik de eerste ben die op de verse sneeuw loopt. Je hoort het zachtjes kraken en voelt de kou fris en tintelend op je gezicht. Na een tijdje worden je vingers blauw en voel je je gezicht niet meer en dan wordt het minder leuk. Maar het blijft prachtig!! Het was ontzettend gezellig met Renee, heerlijk om weer Nederlands te praten en bij te kletsen. Heel erg knap ook dat ze helemaal alleen deze reis heeft gemaakt, dankje Renee, ik vond het super!!

Taart en fitness
Op de afdeling worden we goed verwend door de voedingsassistente. Ze haalt voor 50 cent per dag een vers broodje voor je en er staat regelmatig een taart in de Fika kamer. Vorige week een soort abrikozentaart en smörgårstorta (soort koude schotel maar dan in een taart vorm, best lekker en typisch Zweeds). Ook hadden we chocoladetaart (chokladtorta), van die zelfgemaakte, mmmmm. Gister tussen de praktijkoefeningen bloed prikken en intramusculair (in de spier) injecteren in viel ik met mijn neus in de boter: weer een chokladtorta!! Ik wilde nog gaan sporten dus bedankte vriendelijk (hoewel ik in gedachten de taart al op had). Ik ging de krant lezen en na een tijdje verscheen er een bordje voor mijn neus met een heerlijk stuk taart. Jaaaa daar kan ik natuurlijk geen nee tegen zeggen! Dat zou onbeleefd zijn ;) Na het oefenen met spuiten ging ik fitnessen, waar ik normaal een hekel aan heb. Maar met zo'n uitzicht valt het rennen en steppen en al het andere reuze mee (zie foto's). Daarna in de sauna heerlijk ontspannen en uitzweten. Dat is dus niet zo'n zwembad sauna maar een echte Zweedse, oftewel: bloedheet! Heerlijk na een dag werken en dan lekker onder een koude douche.

Shit pommes frites
Weer wat Zweeds geleerd!! Voor als iets verkeerd gaat: Shit pommes frites (sjiet pom friet). Geweldig toch? Waar halen ze het vandaan!! Het schijnt oud Zweeds te zijn dus bijna niemand zegt het nog maar toch! Dit heb ik geleerd toen ik een half dagje meeliep op de Bestraling afdeling (Strålbehandling). Ontzettend leerzaam maar ook een beetje confronterend. Het was niet leuk om de prognoses te horen van de verschillende soorten kanker en de bestraling maakt in het begin veel kapot. Maar uiteindelijk worden de meesten beter en daar gaan ze voor en wij ook. Ik heb bestralingen gezien (2x borst, 1x bekken), een simmulatie (om te zien wat ze precies gaan bestralen), de bestraalmethodes, de artsenronde (maar liefst 6 artsen aanwezig!!) en alles wat met bestraling te maken heeft eigenlijk. Daarnaast nog even naar een patient gezwaaid van onze afdeling. Door een miscommunicatie wisten ze niet dat ik zou komen maar ik werd meteen onder hun hoede genomen. Zoals (tot nu toe) overal was iedereen erg aardig en probeerden ze zoveel mogelijk Engels te praten. Ik probeer op m'n beste beentje Zweeds en dat waarderen ze heel erg, dat gaat ook steeds beter. Ik vind het erg belangrijk dat ik kan verstaan wat patienten en collega's bedoelen. Maar andersom is het ook belangrijk, er was zelfs een vrouw die kon vloeken in het Nederlands, heel raar om te horen maar wel herkenbaar!

Stage nu
Vandaag was stage heel erg druk, geen tijd voor Fika maar wel superveel geleerd. Ik heb voor het eerst bloedgeprikt (normaal), bloedgeprikt met een 'vlinder', bloed afgenomen via een port-a-cath (kastje in de borst met een lijn naar een grote ader), geassisteerd bij het geven van cytostatica en bij het catheteriseren van een vrouw. Ook medicatie gegeven via een infuus en een port-a-cath en natuurlijk bloeddruk gemeten en medicatie klaargemaakt. Voor de leken klinkt het erg technisch en dat is het ook. Maar op school heb ik dit bijna niet gehad, en op de werkvloer mag je het niet altijd doen, een buitenkansje dus om zoooo veel te leren binnen zo'n korte tijd. Woooow echt gaaf om allemaal te doen! Het is toch best eng om een naald in iemand te prikken maar het went en ik heb er vertrouwen in dat ik het kan, dat is het belangrijkste. De rest is oefenen, oefenen, oefenen en zorgen dat je de patient niet mist. De verantwoordelijkheid is groot maar de onderlinge steun ook. Ik voel me geaccepteerd en helemaal op m'n gemak. Ik durf wat assertiever te zijn en dat wordt beloond met uitnodigingen van alle kanten, alle collega's staan er voor open dat je meekijkt of dat je een handeling uitvoerd. Er wordt regelmatig geroepen dat ik het altijd kan zeggen wanneer ik vragen heb, mee wil kijken of iets nodig heb, en dat terwijl de meeste Engels-schuw zijn. Wat een geweldige mensen!!

De komende weken heb ik veel diensten en woensdag heb ik nog een etentje in het Stadshuis met de buitenlandse studenten. Het is gratis dus dat sla ik niet over! Verder is er in de fitnessruimte ook eens in de week een yoga class dus dat ga ik ook proberen. Daarnaast lijkt het me leuk om naar het noorden af te reizen om de bergen te zien. Dat zijn de plannen voor nu! Nog 2 en een halve week op Oncologie en dan al weer verder, de tijd gaat snel en daar ben ik blij om. Deze stage is meer dan ik ooit heb kunnen hopen, misschien kan ik dadelijk toch verpleegkundige worden!! Ik houd jullie op de hoogte!!

Veel liefs en kramar (knuffels), Noortje

p.s. Via deze link kun je mijn foto's bekijken: http://noortje-lammers.magix.net